EWA PAWŁOWSKA (1986 – 2008) patronka Fundacji, to moja córka, która w wieku 22 lat w następstwie wypadku, po trzech tygodniach walki o życie – odeszła.

Była zwykłą młodą dziewczyną pełną radości życia, planów i marzeń stojącą u progu dorosłego życia. Była studentką inżynierii środowiska Politechniki Częstochowskiej i od roku mężatką. Była osobą o kochającym sercu, bardzo wrażliwą, otwartą na innych, pomagającą zarówno ludziom jak i zwierzętom. Mimo młodego wieku zdecydowała o przekazaniu swoich narządów innym. Nikt z nas nie przypuszczał, że tak szybko to nastąpi. Dar serca Ewusi umożliwił życie sześciu osobom, w tym chłopcu, który otrzymał jej serce. Sześć rodzin może się cieszyć, że ich najbliżsi dostali od życia drugą szansę.

Fundacja jest kontynuacją decyzji mojej córki. Pragnę aby każdy na swojej drodze życia spotkał ludzi gotowych nieść pomoc - takich jakich spotkała moja rodzina. Fundacja ma pełnić taką misję. Chcę aby dotarła do każdego kto tej pomocy potrzebuje. Sama wiem jak wiele to znaczy.

Z wyrazami szacunku

Fundator - Jolanta Kutela